O tym co pożyczyłam w bibliotece i fragment opowiadający o Johnie Fowlesie.

                  W ubiegłym tygodniu przypadkowo odwiedziłam swoją bibliotekę. Nie zabrałam ze sobą książek do oddania, ale mimo to mając trochę wolnego czasu przepatrzyłam półki, by zobaczyć co ewentualnie zabrałabym ze sobą do domu. I trafiłam na Johna Fowlesa, którego poznałam dzięki przeczytanej Kochanicy Francuza, a że  był  Mag oraz Hebanowa wieża pozwoliłam sobie przywlec do domu obydwie powieści.

Przy tej okazji  przypomniałam sobie, że Anna - Karin Palm w swej powieści Córki malarzy zaprowadziła swą bohaterkę Marię, w poszukiwaniu ojca, do Lyme Regis, w którym toczy się akcja Kochanicy Francuza.

źródło

          "Przyjechali o zmierzchu. Może udzieliła się jej pewność Martina, bo kiedy na skraju drogi wyłoniła się tablica z napisem Lyme Regis, ona nabrała jakichś przeczuć. Możliwe, że właśnie tutaj skończy się ich podróż.

źródło

           Byli dość wysoko nad powierzchnią morza, rozproszone domy i zagrody zastąpiła nieciekawa nowoczesna zabudowa, wille w mieniących się ogródkach, szpital, stacje benzynowe i sklepy spożywcze. Wkrótce droga zaczęła nagle opadać w dół, przed nimi rozpościerała się najstarsza część miasteczka, przycupniętego na stromych wzniesieniach. Maria jechała bardzo wolno, oboje bacznie się rozglądali. Przy głównej ulicy stały szare kamieniczki, wszędzie były malutkie sklepy i kafejki, hipnotyzowało morze. Tu i tam spacerowali czerwoni od słońca turyści. W miasteczku panował innego rodzaju spokój niż w St. Ives, poza tym wydawało się mniejsze. Po lewej dostrzegli słynny falochron. Połyskliwie szare niebo znaczyły różowe i żółte obłoczki; żagle samotnej łodzi wydawały się pochłaniać kolory.
            -  Mathilde mówiła, że to tutaj kręcili Kochanicę Francuza - powiedział Martin.
            Maria skinęła głową.
            - Poznaję molo, a może to się nazywa falochron. Meryl Streep stała tam podczas sztormu.
            - On pewnie tutaj mieszka - zaczął Martin, ale nie dokończył, bo coś przykuło jego uwagę.
            - Kto? - spytała Maria, myśląc, że brat mówi o ojcu.
            - John Fowles, autor tej książki. Tak twierdzi Mathilde.
 Nie czytała Fowlesa, więc nie odpowiedziała, obrzuciła spojrzeniem ulicę i zahamowała, widząc w oknie jednego z domów informację o wolnych pokojach".[ str.310-311]
              
             "Miranda zatrzymała się na placyku do zawracania; droga rozwidlała się. Na jej skraju leżały w stosach kłody, a kawałek dalej, po lewej stronie, widniała duża tabliczka, na której czerwienił się napis "DANGER". Ostrzegał przed zdradzieckim terenem, informując, że za tabliczką można chodzić jedynie na własne ryzyko. Miranda wskazała ręką na majaczący pośród drzew biały dom.

źródło

               - Mieszkał tam kiedyś John Fowles, no wiecie, ten pisarz, ale musiał się wyprowadzić. Skała zaczęła się kruszyć, było zbyt niebezpiecznie. Szkoda, bo to piękny dom z dużym ogrodem i fantastycznym widokiem na morze. Byliśmy tam któregoś lata, nie mogliśmy sobie tego odmówić mimo tabliczki. Ile razy tędy przechodzę, myślę, że on na pewno tęskni za tym domem. Nie sądzicie, że za domem można tęsknić prawie tak samo jak za ludźmi?"[str.361-362]


Córki malarzy u nas zostały wydane w 2004 roku a John Fowles zmarł w Lymes Regis w  2005 roku.
       
______________________

* Anna - Karin Palm, Córki maklarzy"przeł. H. Thylwe, Świat Książki, 2004 r.