Przetrwałam pierwszy rok blogowania i dzisiaj świetuję.)

      Dokładnie rok temu 20 stycznia 2012 podjęłam decyzję o założeniu tego bloga. Zaczęłam swą zabawę w blogosferze od bloga z biżuterią i właśnie dzięki  temu powstał ten blog, który nie był nawet w zamyśle.  Wędrując jednak  po blogosferze  zaczęłam odwiedzać również blogi czytelnicze i spodobały  mi się tak bardzo, że zainspirowana nimi  postanowiłam sama  stworzyć  taką swoistą kronikę swego czytelnictwa i pokazania go. I stało się, 20 stycznia napisałam pierwszy post, post rozpoczynający moje blogowanie.
      Przez ten rok opublikowałam na blogu 229 postów o różnej treści. I nawiązałam współpracę z wydawnictwem PROMIC. To jedyne wydawnictwo. do którego zwróciłam się o współpracę, gdyż chcę czytać książki przede wszystkim dla przyjemności czytania, a nie z musu. Wzięłam udział w kilku wyzwaniach czytelniczych, chociaż muszę stwierdzić, że przy tej ilości czytanych książek, średnio trzy w miesiącu wyzwania czytelnicze też nie do końca pozwoliły  mi czytać to co chciałam. Mimo to ponieważ motywują mnie do czytania również tych książek, których pewno nigdy bym nie poznała nie rezygnuję z udziału w tych wyzwaniach, a nawet rozszerzyłam ich listę.
      Muszę napisać, że blogowanie daje mi nie tylko ogromną przyjemność, ale i sporo satysfakcji wynikającej z tego, że to co piszę jest czytane, a świadczy o tym fakt, że blog miesięcznie odwiedza około 3 tysiące osób, co przeszło moje najśmielsze oczekiwania. W tym miejscu chcę gorąco  podziękować wszystkim odwiedzającym mój  blog stale, często i od czasu do czasu a także tym, którzy wpadli tylko raz. 
Cieszy mnie ogromnie, że mój blog czytany jest również poza granicami kraju i bywa, że stale o czym świadczy statystyka. Pozdrawiam wszystkich rodaków, gdyż sądzę, że to oni właśnie porozrzucani po Europie i nie tylko do mnie zaglądają. Pozdrawiam Was serdecznie i dziękuje za odwiedzanie mojej blogowej strony.
        Radość takiej chwili trochę umniejsza tylko fakt, że to blogowanie zaczyna mi wchodzić w nałóg / w tym również czytanie  tego co piszą miłe mojemu sercu blogerki/ i przeszkadza  w wywiązywaniu się z obowiązków dobrej gospodyni domowej, którą głównie  jestem, odkąd przeszłam na emeryturę, co czasem konfliktuje  mnie z drugą połówką, ale dam radę.