Dzisiaj Dzień Babci.
Moje babcie już dawno są prawdopodobnie w niebie, gdyż były to bardzo dobre kobiety, które całe dorosłe życie poświęciły wyłącznie swoim rodzinom ciężko pracując w gospodarstwach rolnych i w domach, wychowując swoje dzieci. Ja jeszcze babcią nie jestem i być może jeszcze nie tak prędko będę. Moje dzieci mają już tylko jedną babcię wśród nas. Odeszła już dawno niestety ta babcia, która poświęciła im dużo czasu zajmując się nimi, gdy byli mali, a ja pracowałam. Nie było jej dane zobaczyć, jak dorastają i cieszyć się ich miłością, taką jaką darzyli ją gdy żyła.
Z okazji tego tak szacownego Święta składam wszystkim blogującym babciom moc serdecznych życzeń. Przede wszystkim życzę Wam, drogie babcie, by wnuki przysparzały Wam tylko radości i otaczały Was miłością, której nic nie zastąpi oraz by nigdy o Was nie zapominały.
Dziękuję za życzenia, bo są jak najbardziej dla mnie. Chociaż jestem eurobabcią, to w momencie, gdy wnusie znajdą się w zasięgu ramion, tulę najmocniej. To całkiem inne doznanie niż macierzyństwo. Sto lat wszystkim wnusiątkom:)
OdpowiedzUsuńMoże na co dzień byłyby męczące, ale w tej sytuacji te kontakty chyba jednak są zbyt rzadkie, a szkoda, gdyż dzieci szybko rosną. Cóż jednak zrobić, gdy młodzi zmuszeni są do opuszczania kraju. To dobrze, że robią to rodzinnie. Niejedno małżeństwo się rozpadło, gdy do pracy wyjechało jedno ze współmałżonków. )
UsuńWszystkiego najlepszego babciom-blogerkom!
OdpowiedzUsuńSą takie, są;) Tylko dziadkowie jakoś się nie ujawniają. Wolą pewnie piwko sączyć zamiast przed komputerem siedzieć:)
OdpowiedzUsuń