Jedno nazwisko ...dwie osoby......

źródło

            Zaczęłam czytać Na zachodzie bez zmian Ericha Marii Remarque'a. Moja książka, którą nie tak dawno dopiero sobie nabyłam w jakimś antykwariacie allegrowym została bardzo starannie wydana przez Wydawnictwo "Śląsk" w Katowicach w 1960 roku, w serii Biblioteka Karola Miarki. Książka ta została opatrzona szerokim i dogłębnym wstępem przez Wilhelma Szewczyka. Nie będę jednak pisać, przynajmniej  na razie, o czym traktował ten wstęp. Wilhelm Szewczyk......od razu to nazwisko wydało mi się znajome, chociaż nie przewinęło się ono nigdzie ani w blogosferze ani nie natrafiłam na niego "grzebiąc" w internecie. Oczywiście skojarzyłam go sobie z liceum. Z pewnością tylko w nim mogłam spotkać się z jego twórczością, do którego chodziłam właśnie na Śląsku i teraz, po ponad czterdziestu latach wystarczyło przeczytać jego nazwisko, by stwierdzić, że ktoś taki był. Był, bo zmarł w 1991 roku. Prozaik, publicysta, krytyk literacki, poeta, tłumacz z języka niemieckiego, literaturoznawca w zakresie literatury niemieckiej i serbołużyckiej. Postać zarówno barwna, jak i kontrowersyjna, ze względu na to jak się zapisał w dobie socjalizmu. Nie będę jednak tego tematu rozwijać, bo można sobie o tym poczytać w internecie. W związku z tym, że jednak wiele dla Śląska, który był największą jego miłością, zrobił uczczono go  na skromnym grobie skromnym epitafium : 
„Wilhelm Szewczyk Pisarz. Żył dla Śląska”.

źródło

            Równocześnie z mojej pamięci wychynął kolejny Szewczyk, który już mi dawno się w niej zatarł, a przecież w swojej młodości często go oglądałam choćby w telewizorze, w teatrach telewizji, a zagrał w piętnastu spektaklach, ale i w filmach, których ma na swym koncie sporo. Ciekawa jestem czy ktoś od razu zgadł o kim piszę. Może El, bo jest, a ma dzisiaj 82 lata, od 1958 roku związany z teatrem w jej mieście. Tak, jest nim Michał Szewczyk -  aktor teatralny i filmowy, którego sympatyczną, jowialną twarz od razu sobie przypomniałam chociaż nie widziałam go od lat. Aktor, jedna z ikon srebrnego ekranu i kina polskiego, który w swym długim życiu wcielał się w różne role. Sama nie będę się rozpisywać na jego temat, ale znalazłam bardzo ciekawy wpis na blogu Ikony srebrnego ekranu.
do którego odsyłam tych, którzy chcą się dowiedzieć o Michale Szewczyku więcej.

                                     I tak jedno nazwisko wywołało dwa wspomnienia. Do prozy czy też poezji Wilhelma już podchodzić raczej nie będę, ale do filmów z Michałem być może tak, bo mam spore zaległości w oglądaniu polskich filmów.