Tu się nic nie zmieniło.....

                 W kończącym się tygodniu fizycznie  spędzałam czas znów w rodzinnych stronach  mojego męża, gdzie tegoroczne lato ma kolor dojrzałej pszenicy 

i zapach miododajnej  gryki

a  czytelniczo głównie  na Podlasiu za sprawą pełnej uroku i specyficznego klimatu "Szeptuchy" Iwony Menzel, by w końcu zmienić całkowicie półkule i przenieść się na "Farmę" Johna Updike, z której to książki pochodzi cytowany przeze mnie fragment, w którym bohater książki Joey w trakcie wizyty wraz ze swoją drugą żoną i jej synem na rodzinnej farmie powraca do swoich lektur z przeszłości.

 

      

 "- Czy wyrzuciłaś te moje stare antologie opowiadań fantastycznonaukowych? - spytałem matkę.- Richard właśnie zaczyna lubić taką lekturę.
      - Daje mi rozkoszny dreszcz strachu - powiedział Richard.
      - Niczego nie ruszałam - odparła matka znużonym głosem, w którym kryła się nieuzasadniona nuta skargi.
      Podszedłem do półek przy oknie wychodzącym na stodołę, o tej porze widoczną jako jaśniejsza pustka w ciemności nocy, zasłaniającą gwiazdy; na półkach tyleż książek stało, co leżało, a pod broszurowymi tomikami Thorne Smitha i P.G. Wodehouse'a, które niegdyś bawiły mnie i których wystrzępione staromodne okładki wystarczały teraz, żeby wskrzesić wrażenie kurzu nasyconego pyłkiem kwiatów, a także nastrój długich bez końca letnich dni z okresu przed uzyskaniem prawa jazdy i możliwości ucieczki z farmy, znalazłem zachowane pewno cudem grube, spłowiałe egzemplarze z serii wydawanej przez Doubledaya w latach czterdziestych. Z czasem spłowiały nie tylko grzbiety, ale i brzegi okładek nie przykryte przez inne książki. Tą wystrzępioną przynęta skusiłem Richarda do pójścia wąskimi schodami na piętro".


________________________________

John Updike,"Farma",PIW,1967 r.,przełoż. Maria Skibniewska, str. 31-32