Krokusy w moim ogrodzie, a także legenda i garstka informacji oraz T. Kubiak.

       Grecki młodzieniec o imieniu Krokos zapałał wielką miłością do jednej z nimf. Piękna Smilaks nie odwzajemniła jednak jego uczucia. Bogowie zamienili więc go w szafran /Crocus/ a jego ukochaną w kolcorośl /Smilax/.

Kiedyś, w starożytnym Rzymie, z szafranu produkowano napoje miłosne, które wylewane na łoże małżeńskie tuż po ślubie miały dać gwarancję udanego pożycia małżeńskiego. Później jednakże szafran stał się symbolem trzeźwości i abstynencji.

Jako roślina ozdobna uprawianych jest około 30 gatunków. Nadają się do ogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat. Mogą być również uprawiane w kępach na trawniku i pędzone w szklarni.

 Od wieków hoduje się szafran uprawny (Crocus sativus). Wysuszone znamiona szafranu uprawnego używane są jako przyprawa. Ten żółty proszek jest najdroższą przyprawą na świecie. Na zebranie 1 kg znamion potrzeba 150 tys. kwiatów szafranu uprawnego.

"Gdy zakwitną krokusy,
pójdziemy na hale…
Nad potoki wiosenne
i wyżej, i dalej…
Poprzez regle, nad regle,
w gąszcz kosodrzewiny,
by spod nieba samego
popatrzeć w doliny…
… na stawy jak łza czyste
i jak kryształ lśniące,
gdy zakwitną krokusy
pod wiosennym słońcem."

                                                                                                             T. Kubiak

__________________________________

Pisząc post korzystałam z Wikipedii oraz bloga "Fantastyka,mitologia, magia" 
Wiersz zaczerpnęła ze strony na LC.
Zdjęcia własne.