Przeczytałam w ramach serii wydawniczej "Koliber".

           Jeszcze w ubiegłym roku w ramach wyzwania Czytamy serie wydawnicze. przeczytałam dwie niewielkie książeczki wydane przez Książkę i Wiedzę w serii Koliber i to właśnie o nich  dzisiaj będzie w poście.

           Pierwsza z nich to "Diament wielki jak góra" F. Scotta Fitzgeralda. Książeczka ta   zawiera dwa opowiadania Fitzgeralda, który jak można przeczytać z przypisu wydawnictwa na okładce należy do jednych z najwybitniejszych pisarzy lat dwudziestych ubiegłego stulecia oczywiście. Fitzgerald jak dalej czytamy " jest jednocześnie jednym z pierwszych, który zbuntował się przeciwko swojej epoce i przeciwko społeczeństwu, w którym żył".  Pisarz poddawał w swych powieściach krytyce egoizm i pasożytniczy charakter amerykańskich "wyższych sfer". Robił to poprzez przedstawianie realistycznych obrazów z ich życia. I tego przykładem mogą być te dwie niewielkie formy literackie, które prezentuję.

      Głównym bohaterem "Diamentu wielkiego jak góra" jest pochodzący z klasy średniej miasteczka Hades, położonego nad brzegiem Missisipi, John T Unger, którego wybujałe ambicje  rodziców zaprowadziły do"Świętego Midasa", szkoły, której już sama nazwa wskazywała, że jest to najdroższa i najbardziej ekskluzywna prywatna szkoła męska w całym świecie. Szkoła znajdowała się koło Bostonu a  uczęszczali do niej chłopcy z samych bogatych domów. Dla Johna, który spędzał wakacje u swych kolegów, bogactwo stało się z czasem szczytem marzeń.
Na kolejne ze swych wakacji John zostaje zaproszony przez nowego kolegę, Percy'ego Washingtona, który twierdzi, że jego ojciec posiada diament wielki jak góra. Dziwna to jest posiadłość, położona wysoko w górach i niezwykle silnie strzeżona, której jak się okazało po czasie  nikt, kto do niej trafił, nie mógł już opuścić. Tam John poznaje siostrę Percy'ego, Jasminę, którą obdarza pierwszym w swym życiu uczuciem i to odwzajemnionym, ale równocześnie traci swe młodzieńcze złudzenia, gdyż okazuje się, że bogactwo może zmienić życie w więzienie a nawet go pozbawić.

    W drugim opowiadaniu - "Trudna podróż" - F.C. Fitzgerald opowiada historię pary małżeńskiej, Adriana i Ewy Smithów, która luksusowym statkiem płynie z dziećmi i ich  boną do Francji. On jest wziętym pisarzem ona zaś, o pięć lat od niego młodsza,  elegancką i pełną uroku dwudziestosześciolatką.  Podróż i pobyt we Francji ma ich znów zbliżyć więc Ewa chce, by w czasie tej sześciodniowej podróży z nikim nie zawierali znajomości. Jak to zwykle bywa staje się inaczej. Spokój pary zmąci piękna nieznajoma, która zainteresuje się Adrianem a co za tym idzie wzbudzi zazdrość u Ewy, która omal nie doprowadza do tragedii. Sztorm, w który wchodzi statek wytwarza atmosferę strachu, ale równocześnie pozwoli się przekonać Smithom,  że jednak  są dla siebie najważniejsi.

 

       Drugą z przeczytanych przeze mnie książek, o której dzisiaj wreszcie piszę jest  "Hotel du Nord" Eugene Dabita.
        Eugene Dabit, pochodzący z ludu samouk, to francuski pisarz żyjący na przełomie XIX i XX wieku, który zanim został pisarzem imał się różnych zawodów  a także brał udział w wojnie w 1914 roku jako żołnierz. "Hotel du Nord" uważany jest za jego najlepszą książkę a spopularyzował ją film nakręcony na jej podstawie w 1939 roku. Za powieść tą, w której ukazał trudne życie zwykłych, walczących o przetrwanie ludzi wywodzących się z klasy robotniczej Dabit otrzymał jako pierwszy pisarz nagrodę populistów.
        W "Hotelu du Nord" pisarz opowiada jakby historię własnej rodziny, własnego ojca i matki, którzy stali się faktycznie właścicielami Hotelu du Nord nad kanałem Saint - Martin i prowadzili go przez wiele lat, do czasu, gdy musieli go w związku z wywłaszczeniem zlikwidować, by na jego miejscu mogły zostać pobudowane biura.
Hotel ten, skromny a przez to niedrogi, stawał się czasowym schronieniem i domem dla tych, którzy przybywali do Paryża w poszukiwaniu pracy zasilając jego doły społeczne. Wśród jego mieszkańców przewijali się robotnicy, praczki, pomywaczki i służące. Przygarniał młode małżeństwa i pary kochanków, był co za tym idzie świadkiem miłości, ale i dużych dramatów szczególnie młodych dziewcząt, które idąc za głosem serca ponosiły później konsekwencje nieformalnych związków. Tu wracano po pracy do wynajmowanego pokoju, stołowano się i prowadzono życie towarzyskie. A właściciel z żoną uczciwie zarabiający na niezbyt bogate utrzymanie rodziny starali się wytwarzać  dobrą, prawie domową,  atmosferę. Tak widział to sam autor oczami dziecka, którym w tym czasie był.
        "Hotel du Nord" to interesujące studium nędzy i szarości życia ludzi pozbawionych perspektyw w dużym mieście w dobie industrializacji. 

 
    F.S. Fitzgerald i Eugene Dabit  w przytoczonej przeze mnie prozie przedstawiają dwa diametralnie różne światy, światy które łączył tylko mniej więcej ten sam czas, w którym występowały.

______________________________
 Książki przeczytałam w ramach wyzwań : Czytamy serie wydawnicze....Koliber i Trójka e-pik.