sobota, 25 maja 2013

130 lat temu zmarł Cyprian Kamil Nowrwid - krótkie wspomnienie.)



           W tym tygodniu minęła 130 rocznica śmierci  jednego z największych i najbardziej tragicznych polskich  poetów. 23 maja 1883 roku, we śnie zmarł na obczyźnie Cyprian Kamil Norwid. Norwid zaliczany dzisiaj do panteonu wieszczów narodowych  a niedoceniany za życia zmarł w nędzy, w paryskim przytułku św. Kazimierza i został pochowany w zbiorowym grobie.
Dopiero w 2001 roku symbolicznie został pochowany w Krypcie Wieszczów na Wawelu.

Wielki patriota tęskniący za ojczyzną w swym ostatnim liście napisał: „Cyprian Norwid zasłużył na dwie rzeczy od Społeczeństwa Polskiego: to jest aby oneż społeczeństwo nie było dlań obce i nieprzyjazne”.

MOJA PIOSNKA

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba....
Tęskno mi, Panie...


Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...
     Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,
"Bądź pochwalony!"
Tęskno mi, Panie...
     Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,

Do tych, co mają tak za tak - nie za nie,
Bez światło-cienia...

Tęskno mi, Panie...


Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojéj...
Tęskno mi, Panie...
                                            

3 komentarze:

  1. Mój ulubiony to "Święty pokój": "Jeszcze tylko kilka ciężkich chmur nieporozpychanych nozdrzem konia. Jeszcze tylko kilka stromych gór, a potem już słońce i harmonia." Uwielbiam!
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Warto sięgnąć czasem chociaż po poezję.)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo cenię sobie Cypriana Norwida. Pisałam nawet pracę magisterką o jego białej dramaturgii. :)

    OdpowiedzUsuń

Każdy pozostawiony komentarz to balsam na moją duszę. Toteż za każdy serdecznie dziękuję i zapewniam, że czytam je z uwagą i staram się nie pozostawiać ich bez odpowiedzi.