DZIKA RÓŻA
Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg —
będzie cię wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.
Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już —
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.
O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad.
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika Różo! Słyszysz mój krok?
Idę — twój zakochany wiatr.
K.I. Gałczyński
Obóz Altengrabow, 1943
P.S. Jeszcze do dzisiaj można się wziąć udział w mojej wygrywajce.
_____________________________________________
zdjęcia są mojego autorstwa
wiersz zaczerpnęłam ze strony
Piękne zestawienie:)
OdpowiedzUsuńMiło mi Olu.
UsuńPiekny i smutny wiersz. Tęksnota...
OdpowiedzUsuńSliczne zdjęcia dobrałas, adekwatnie do wiersza. Pozdrawiam cieplutko i miłej niedzieli życzę.
Pięknie Gałczyński oddał swą nostalgię za krajem ....to prawda....szczególnie w tych słowach :"Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
UsuńI te olchy. Widzisz. I już —
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy".
I Ci Aniu życzę dobrej i przyjemnej niedzieli.
Chwila na zatrzymanie...
OdpowiedzUsuńTak, poezja to nam daje.....
UsuńPiękne!
OdpowiedzUsuńI wiersz i róże....zgadzam się.
UsuńNie znałam tego wiersza Gałczyńskiego. ..A dziką różę usiłuje po raz trzeci hodować i nic z tego 😕
OdpowiedzUsuńI ja też nie znałam. Odkrywam poezję łącząc z nią swoje zdjęcia.....
UsuńW okolicy, w której teraz przebywam róż dzikich jest zatrzęsienie...my nie próbowaliśmy jej wsadzać do ogrodu.
Uwielbiam Gałczyńskiego...
OdpowiedzUsuńI ja go lubię....
UsuńMamy taką białą. Piękna, ale krucha.
OdpowiedzUsuńPokaż na blogu.
UsuńPiękny wiersz. Poezja może działać jak balsam.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
tommy z samotni
Poezja to coś co trzeba czuć......ja mam z tym problemy, ale takie wiersze do mnie docierają...
UsuńDziękuję za odwiedziny tommy...