Mam ochotę na Johna Steinbecka ....oczywiście na jego książki.....

źródło

                    Ostatnio co rusz potykam się w blogosferze o Johna Steinbecka. A to za przyczyną wydawanych ostatnio jego książek. Z jego prozą musiałam spotkać się w liceum i prawdopodobnie były to Grona gniewu, których już nie pamiętam, a do których dorzuciłam później Na wschód od Edenu, którą to książkę czytałam i posiadam a także oglądnęłam film nakręcony na jej podstawie i to już nie raz. Oczywiście słyszałam jeszcze o książce Myszy i ludzie, i to by było na tyle jeżeli chodzi o tego, jak się okazuje lekceważonego Noblistę.  John Steinbeck  bowiem w 1962 roku  otrzymał Literacką Nagrodę Nobla "za realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych", ale powtarzając za Wikipedią "Było to jednak niefortunne zdarzenie, ponieważ obudziło głosy krytyków. Utwory Steinbecka były popularne wśród większości czytelników zarówno w Anglii jak i w Ameryce, jednak wśród naukowców, wykładowców uniwersyteckich i intelektualistów nie cieszyły się taką dobrą opinią. Krytycy podkreślali sentymentalność i bardzo prosty sposób postrzegania problemów społecznych przez Steinbecka, a także brak wyrafinowanego języka."  Kilka lat później prawdopodobnie, by tej nagrody nigdy nie dostał, gdyż, jak wyczytałam w Wikipedii "Decyzja Steinbecka o wyjeździe do Wietnamu w charakterze korespondenta wojennego przyczyniła się do obniżenia autorytetu pisarza w kręgach liberalnej inteligencji amerykańskiej. Nadesłane z Wietnamu reportaże w ilości kilkudziesięciu, opublikowane w prasie amerykańskiej, odczytane zostały jako entuzjastyczne poparcie dla wojny wietnamskiej, w ogóle wojny jako takie". A ja pamiętam doskonale szum jaki ta jego decyzja, a także reportaże wywołały wówczas  u nas  i  jakim szerokim echem odbiła się w ówczesnych mediach oraz jakie gwałtowne ataki przypuściła pod jego adresem prasa, która prawie pominęła wiadomość o jego śmierci w 1968 roku. 
                Nie zamierzam tu pisać nic więcej na temat życia Johna Steinbecka, ani jego twórczości czy też otrzymanych nagród, bo nie było moim zamiarem mierzyć się tu z jego biografią, ale nie pominę oczywiście pisarzy, których czytał. Jako uczeń jeszcze szczególną admiracją obdarzał :  Sir Thomasa Malory’ego, Andersena, Stevensona i Lewisa Carrolla. Do 23 roku życia  głęboko zaznajomił się z literaturą amerykańską i europejską. Poznał Miltona, Browninga, Thackeray'a, G. Eliota, Hardy’ego, D.H. Lawrence’a, Jeffersa, Flauberta, Dostojewskiego, a także autorów, którzy w późniejszym czasie stracili w jego oczach, m.in. Sherwood Anderson, Norman Douglas i James Branch Cabell./ Za Wikipedią /

               Patrząc na obecnie wydawane  książki Johna Steinbecka nabieram coraz większej chęci do ich czytania. Nie mówiąc już o tym, że widziałabym je również na swoich półkach, szczególnie te wydane przez Prószyński i S-ka w autorskiej serii,  w której wydawnictwo to przypomina wszystkie dzieła Johna Steinbecka, o czym dopiero teraz sama się dowiedziałam co świadczy o tym jak jestem na bankier z nowościami :

Liryczna i zmuszająca do refleksji powieść laureata literackiej Nagrody Nobla.
Wielu z mieszkańców miasteczka New Baytown zostało ciężko doświadczonych przez los, noszą oni w sercach gorycz i rozczarowanie. Ethan Hawley, kiedyś jeden z najbogatszych ludzi w mieście, a teraz sprzedawca w sklepie, stara się zapomnieć o starych dobrych czasach. Żona Ethana tęskni za dawnym życiem. Margie, rozwódka, boi się samotności i braku środków do życia. Danny Taylor, z dobrej rodziny, żebrze o dolara na wódkę.
Pewnego dnia z kart tarota wyłania się zapowiedź zmiany smutnego losu mieszkańców New Baytown?

Tłem dla powieści "W niepewnym boju", która po raz pierwszy ukazuje się w polskim przekładzie, jest strajk wędrownych pracowników sezonowych w kalifornijskich sadach. Buntują się przeciwko wyzyskującym ich chciwym sadownikom, a ich eskalująca złość wkrótce wymyka się spod kontroli i przeistacza w niebezpieczny fanatyzm. To wartka i wnikliwa powieść o niepokojach społecznych, a jednocześnie historia młodego człowieka, Jima Nolana, który poszukując celu w życiu, odnajduje powołanie w roli przywódcy robotników.
Motyw buntu łączy "W niepewnym boju" z innym dziełem Steinbecka. Akcja krótkiej powieści "Księżyc zaszedł" rozgrywa się w czasie II wojny światowej, kiedy front dociera do jednego z górniczych miasteczek. Okupantom szybko udaje się zająć miasto, obawiają się oni jednak strajku górników, więc, by zachować spokój, nie zmieniają panującej w nim władzy, lecz całkowicie ją sobie podporządkowują. Wbrew oczekiwaniom najeźdźców, mieszkańcy stawiają opór, odmawiają pracy, wybucha bunt.

 Kolejne znakomite powieści jednego z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy.
W "Nieznanemu bogu" i "Pastwiskach Niebieskich" powraca temat dwudziestowiecznej Kalifornii i jej mieszkańców, farmerów, którzy poszukują swojego miejsca w świecie, własnego kawałka ziemi, mierząc się z lękami i namiętnościami."Złota Czara" natomiast to historia młodzieńca, który zafascynowany opowieściami o podróżach, przygodach i bogactwie, postanawia opuścić rodzinny dom i zostać korsarzem. Pewny siebie, z mnóstwem pomysłów, lecz bez doświadczenia, zaciąga się na statek płynący do Indii. Oszukany, trafia w końcu na Barbados, gdzie jako niewolnik planuje swoją dalszą przyszłość. Za wszelką cenę pragnie zostać pierwszym, który posiądzie tajemniczą piękność, La Santa Roja, i podbije opływającą w złoto i inne kosztowności Panamę, tytułową Złotą Czarę.
 

"Grona gniewu" to nie tylko lekcja historii, przede wszystkim jest to znakomita proza; klasyka w najlepszym gatunku.   Rozgrywająca się na przełomie lat 20. i 30. XX wieku historia amerykańskiej rodziny Joadów, którzy w czasach wielkiego kryzysu decydują się opuścić rodzinną Oklahomę pogrążoną w trudnej sytuacji ekonomicznej i w poszukiwaniu pracy, jak wielu innych mieszkańców południowych stanów Ameryki, migrują do Kalifornii. Na miejscu okazuje się jednak, że nie ma ona nic wspólnego z mlekiem i miodem płynącą krainą znaną im z reklamowych folderów. Tam też panuje bezrobocie, a miejscowi są wrogo nastawieni do przybyszów odbierających im ostatnie miejsca pracy. Kontrowersyjna fabuła podkreślająca wyzysk amerykańskich farmerów i ich wykorzenienie, a także zagrożenia, jakie niesie ze sobą kapitalizm, spowodowały, że przez pewien czas zakazano rozpowszechniania powieści.

Steinbeck opisuje podróż autobusem po drogach Kalifornii. W autobusie spotykają się przypadkowi pasażerowie, każdy z nich jest inny i każdy ma do powiedzenia swoją historię. Spotykamy tu ludzi chciwych, skąpych, intelektualistów, marzycieli, pięknych i brzydkich, głupich i dobrodusznych. Poznajemy ich marzenia i troski, stosunek do życia i drugiego człowieka.




Ulica Nadbrzeżna położona w ubogiej dzielnicy portowego miasta Monterey jest domem „dziwek, alfonsów, szulerów”, ale wystarczy spojrzeć z innej perspektywy, by uznać, że to „święte, aniołowie, męczennicy i błogosławieni”. Wśród nich żyją Henry, malarz zbierający kawałki drewna, by zbudować łódź, Lee Chong – właściciel niewielkiego sklepu, w którym jest wszystko, i Doktor z laboratorium biologicznego, doglądający chorych i leczący nieszczęśliwe dusze.
To zaledwie kilka budynków, ale ludzie i historie, które skrywa ulica, emanują miłością, ciepłem, zrozumieniem i przywracają wiarę w proste wartości.
„Cudowny Czwartek” opisuje losy tych samych i nowych mieszkańców dzielnicy tuż po drugiej wojnie światowej. 



Powieść uznawana za najwybitniejsze dzieło Steinbecka opowiada o tragicznym losie rodziny Trasków, która na przełomie XIX i XX wieku osiedliła się w dolinie Salinas. Adam Trask, farmer, samotnie wychowuje dwóch synów – Arona i Kaleba. Chłopcy różnią się od siebie jak woda i ogień, a jedyne co ich łączy, to nieustanna rywalizacja o miłość surowego ojca. Aron jest spokojny i posłuszny, Kal to urodzony buntownik, który żywi wyraźną niechęć do brata i za wszelką cenę chce odnaleźć matkę. Napiętą sytuację między braćmi pogłębia jeszcze miłość do tej samej dziewczyny – Abry. W końcu Kaleb odnajduje matkę, demoniczną Kathy, w domu publicznym i odkrywa, że jest ona zupełnym przeciwieństwem tego, co uosabia ukochany ojciec. Rozdarcie wewnętrzne, konieczność dokonania wyboru i nadmiar napięć doprowadzają do tragedii…
„Na wschód od Edenu” to jedna z najwybitniejszych i zarazem najpopularniejszych powieści XX wieku. Podczas gdy w warstwie fabularnej jest realistyczną sagą rodziny kalifornijskich ranczerów, jej drugie, głębsze dno można odczytywać jako reinterpretację biblijnej historii o Kainie i Ablu i przypowieść o walce dobra ze złem w człowieku.

           A kto postanowił sobie skompletować tę serię? Jest ktoś taki? Ciekawa jestem jak oceniacie ją wydawniczo. Bo ja widzę same okładki a te do mnie przemawiają ogromnie.


______________________________
Zdjęcia i opisy pochodzą ze stron : 
Selkar.pl
Tania książka.pl