wtorek, 16 kwietnia 2013

Od świtu czuję sie jak słuchaczka "Ptasiego radia" z wiersza Juliana Tuwima.)



         Od świtu budzą mnie ptaki, a jakie można zobaczyć tu, które na różne tony wyśpiewują w naszym,


jeszcze tak  niestety nie wyglądającym,  brzeziniaku przydomowym,  aż przyszedł mi na myśl znakomity wiersz Juliana Tuwima, który znałam kiedyś na pamięć a później czytałam swym dzieciom.


Ptasie radio

Halo, halo! Tutaj ptasie radio w brzozowym gaju,
Nadajemy audycję z ptasiego kraju.
Proszę, niech każdy nastawi aparat,
Bo sfrunęły się ptaszki dla odbycia narad:
Po pierwsze - w sprawie,
Co świtem piszczy w trawie?
Po drugie - gdzie się
Ukrywa echo w lesie?
Po trzecie - kto się
Ma pierwszy kąpać w rosie?
Po czwarte - jak
Poznać, kto ptak,
A kto nie ptak?
A po piąte przez dziesiąte
Będą ćwierkać, świstać, kwilić,
Pitpilitać i pimpilić
Ptaszki następujące:

Słowik, wróbel, kos, jaskółka,
Kogut, dzięcioł, gil, kukułka,
Szczygieł, sowa, kruk, czubatka,
Drozd, sikora i dzierlatka,
Kaczka, gąska, jemiołuszka,
Dudek, trznadel, pośmieciuszka,
Wilga, zięba, bocian, szpak
Oraz każdy inny ptak.

Pierwszy - słowik
Zaczął tak:
"Halo! O, halo lo lo lo lo!
Tu tu tu tu tu tu tu
Radio, radijo, dijo, ijo, ijo,
Tijo, trijo, tru lu lu lu lu
Pio pio pijo lo lo lo lo lo
Plo plo plo plo plo halo!"

Na to wróbel zaterlikał:
"Cóż to znowu za muzyka?
Muszę zajrzeć do słownika,
By zrozumieć śpiew słowika.
Ćwir ćwir świrk!
Świr świr ćwirk!
Tu nie teatr
Ani cyrk!

Patrzcie go! Nastroszył piórka!
I wydziera się jak kurka!
Dość tych arii, dość tych liryk!
Ćwir ćwir czyrik,
Czyr czyr ćwirik!"

I tak zaczął ćwirzyć, ćwikać,
Ćwierkać, czyrkać, czykczyrikać,
Że aż kogut na patyku
Zapiał gniewnie: "Kukuryku!"

Jak usłyszy to kukułka,
Wrzaśnie: "A to co za spółka?
Kuku-ryku? Kuku-ryku?
Nie pozwalam, rozbójniku!
Bierz, co chcesz, bo ja nie skąpię,

Ale kuku nie ustąpię.
Ryku - choć do jutra skrzecz!
Ale kuku - moja rzecz!"
Zakukała: kuku! kuku!
Na to dzięcioł: stuku! puku!
Czajka woła: czyjaś ty, czyjaś?
Byłaś gdzie? Piłaś co? Piłaś, to wyłaź!
Przepióreczka: chodź tu! Pójdź tu!
Masz co? daj mi! rzuć tu! rzuć tu!

I od razu wszystkie ptaki
W szczebiot, w świegot, w zgiełk - o taki:
"Daj tu! Rzuć tu! Co masz? Wiórek?
Piórko? Ziarnko? Korek? Sznurek?
Pójdź tu, rzuć tu! Ja ćwierć i ty ćwierć!
Lepię gniazdko, przylep to, przytwierdź!
Widzisz go! Nie dam ci! Moje! Czyje?
Gniazdko ci wiję, wiję, wiję!
Nie dasz mi? Takiś ty? Wstydź się, wstydź się!"
I wszystkie ptaki zaczęły bić się.
Przyfrunęła ptasia milicja
I tak się skończyła ta leśna audycja. 


źródło pochodzenia  zdjęcia


I tak mam przez cały dzień aż do zachodu słońca.

11 komentarzy:

  1. Witaj Aniu.To byl moj najukochanszy wierszyk z dziecinstwa.Potem rowniez jak TY czytalam go mojemu synowi.Pozdrawiam.AnnaR

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj. U Ciebie chyba też to radio od rana gra.)

      Usuń
    2. Tak tak - u jednego sasiada ukladaja kostke u drugiego zakladaja rusztowania - nie ma jak zycie w miescie:(:(AnnaR

      Usuń
    3. Fakt, skutecznie to ptaki odstrasza. Szkoda.)

      Usuń
  2. U mnie jest dokładnie gak samo. Poranki są najlepsze.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A żal, że jestem sową a nie skowronkiem.)

      Usuń
    2. A ja wolę sowy od ptaków śpiewających ;) Te ich nocne nawoływania i bezszelestny lot ;)

      Usuń
  3. Całe szczęście, że już się ptasia wiosna zaczęła. W depresję można było popaść :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co prawda to prawda. Jesteśmy barometrem pór roku, a najgorsze są przełomy.
      Z wiosną i śpiewem ptaków nowy duch wstępuje, jeszcze tylko zieleni brak, ale to niedługo natura nadgoni.)

      Usuń
  4. Co ja widzę? "Ptasie radio"... U mnie w domu od dwóch tygodni rozbrzmiewa. Dlaczego w domu? Syn w piątek jedzie na konkurs recytatorski i będzie mówił właśnie ten wiersz. Trzymaj kciuki:):):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Będę trzymać. To długi wiersz - jestem pełna podziwu dla syna.)

      Usuń

Każdy pozostawiony komentarz to balsam na moją duszę. Toteż za każdy serdecznie dziękuję i zapewniam, że czytam je z uwagą i staram się nie pozostawiać ich bez odpowiedzi.