czwartek, 28 czerwca 2012

Lata z Laurą Diaz - Carlos Fuentes.)



  



 Napisana w 1989 roku  przez , zmarłego w maju tego roku , pisarza meksykańskiego  Carlosa Fuentesa    książka "Lata z Laurą Diaz" to , jak powtórzę za notką wydawniczą " swoisty  dokument XX wieku", którego "głównym wątkiem fabularnym są losy fascynującej kobiety , Laury Diaz, ukazane na tle wydarzeń , jakie w tym stuleciu wstrząsnęły Meksykiem i niemal całym światem".
To  -  "Przypominająca malowniczy fresk najnowsza historia Meksyku , przedstawiona nadzwyczaj wnikliwie i oryginalnie przez autora , który był jej świadkiem." - jak napisał "Libray Journal".


Bohaterce książki "Lata z Laurą Diaz " przyszło żyć w  bardzo ciekawych i  przełomowych dla Meksyku,  a tragicznych dla  Europy czasach. 
Carlos Fuentes w niezwykle dogłębny sposób , świadczący o doskonałej wiedzy historycznej , ukazał  w swej książce mechanizm powstawania nacjonalizmów i dyktatur  w XX  wieku / Meksyk, Hiszpania ,Niemcy, Rosja/  a także różnice w celach jakim miały służyć oraz niewyobrażalne okrucieństwo każdej z nich .

W książce mamy skrupulatny  zapis losów Laury na tle przemian społeczno - ekonomicznych jakie zachodziły w Meksyku po rewolucji , zwanej meksykańską a także zmian jakie zachodziły w tym czasie w samym mieście Meksyk, które  przechodziło  metamorfozy wraz z każdym  zakrętem dziejowym stając się Mekką dla uciekinierów politycznych z Hiszpanii w trakcie i po wojnie domowej oraz ze Stanów Zjednoczonych w związku z  prowadzona tam kampanią  oskarżeń o działalność komunistyczną znanych osób w kręgach władzy i w show-businessie.

Laurę Diaz  poznajemy w 1905 roku jako dziecko .Urodzona z matki pochodzenia niemieckiego i ojca pochodzenia hiszpańskiego jest inteligentną, pełną temperamentu dziewczynką żywo interesująca się otoczeniem.Mieszka razem z matką Letycją Kelsen  i całą rodzina Kelsenów  w domu rodzinnym na plantacji kawy dziadka , który z czasem opuszczają,  gdy ojciec , Farnando Diaz , zabiera je wreszcie do siebie , do Veracruz , gdzie jest dyrektorem banku. Tu poznaje swojego przyrodniego, starszego  brata , Santiago , którego z czasem  podziwia  , i kocha całym swym dziewczęcym sercem.

Jest rok 1910 , w wyniku wzrostu  napięć społecznych  wybucha burżuazyjno - demokratyczna  rewolucja, jedną z jej ofiar staje się jej ukochany  brat Santiago,  rozstrzelany po wyroku wydanym w trybie doraźnym za konspirowanie przeciwko rządowi . To pierwsza tak bolesna strata dla Laury.

W 1915 roku pierwszy bal , odbywający  się mimo szalejącej wokół Xalapy , do której ojciec został przeniesiony,  rewolucji. Na nim Laura poznaje swego późniejszego kochanka Orlando Ximeneza .

Następne ciosy to śmierć ukochanego dziadka Kelsena i postępujący paraliż ojca, który sprawia, że ten traci pracę co pogarsza  ich sytuację materialną.

W 1920 roku Laura poznaje swojego przyszłego męża , 16 lat starszego od siebie Juana Francisco Lopez Greena i  w 1922 roku zamienia Xalapę na miasto Meksyk, gdzie jej mąż  jest działaczem robotniczym. W pierwszych latach ich małżeństwa przychodzą na świat synowie Santiago i Danton. Fascynacja mężem z pierwszych lat małżeństwa , jego działalnością  z czasem zanika, a gdy mąż nie stwarza możliwości by podjęła razem z nim pracę , której pragnie,  czuje się zawiedziona .Szale goryczy przeważa zadenuncjowanie prze Juana Francisco zakonnicy, której dała schronienie , gdy ta szukała pomocy.

W 1930 roku Laura Diaz opuszcza męża, dzieci pozostawia pod opieką matki w Xalapie a sama wprowadzona na salony intelektualne miasta Meksyk przez szkolną koleżankę zaczyna inne życie.Przez dwa lata żyje z Orlando Ximenezem, którego znów spotyka a po rozstaniu z nim szuka pracy u słynnego muralisty Diego Rivery , który zatrudnia ją do pomocy Fridzie Kahlo.Gdy oni jej już nie potrzebują czuje się nikomu niepotrzebna, boi się samotności i postanawia wrócić do męża by odbudować ich małżeństwo i wspólnie wychowywać synów. W tym czasie przeżywa największą miłość swojego życia do Hiszpana Jorge Maura.
Życie nie szczędzi jej bolesnych strat ; umiera matka , ukochany syn  Santiago i  mąż .
Po trzęsieniu ziemi w 1957 roku , które  niszczy jej mieszkanie Laura przenosi się  do innego mieszkania, które wynajmuje ,a by go utrzymać zaczyna zarabiać jako fotograf. Ta praca przynosi jej sławę i dostatek. Czuje się kobietą spełnioną i szczęśliwą .I znów dosięga jej cios . W 1968 roku podczas zamieszek studenckich ginie jej jedyny wnuk - Santiago trzeci pozostawiając żonę i synka.
Sama Laura Diaz dożywa 72 lat.

Carlos Fuentes dzięki tej znakomitej, wielowątkowej  książce przypomniał mi to wszystko co kiedyś znałam z lekcji historii , i nie tylko,  na temat dramatycznych losów Meksyku oraz Europy XX wieku. W niezwykle sugestywny sposób a nadto pięknym , przepełnionym liryką   językiem splótł ze sobą dzieje bohaterki książki i tragiczne losy osób , które przewijają się przez powieść ukazując dramat ofiar wojny domowej w Hiszpanii i makkartyzmu w Stanach Zjednoczonych.

Książkę się dobrze czyta, może tylko trochę nużą ideologiczne wywody bohaterów, których jest sporo na jej kartach  ale cała reszta zapada głęboko w pamięć.

"Lata z Laurą Diaz" przeczytałam w ramach wyzwania sardegny trójka e-pik
a także w ramach wyzwania z półki

4 komentarze:

  1. Kiedy zmarł Carlos Fuentes, jego śmierć jakoś przeszła cicho na blogach. Za to w księgarniach i na allegro Fuentesa zabrakło. Mnie się udało dostać na Fincie "Kryształową granicę". Miałam książkę szybko przeczytać, ale jakoś tak mi zeszło. Przyznam, że do tej pory nie czytałam prozy Fuentesa.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja tę książkę kiedyś kupiłam w Świecie Książki i przeleżała w biblioteczce kilka lat, zaczęłam ja czytać i odłożyłam ,ale tym razem mnie wciągnęła.Spróbuję przeczytać jeszcze inne jego książki.)

      Usuń
  2. czuję się zainteresowana, mam jednak wątpliwości czy tego tła nie historyczno-obyczajowego nie jest za duzo

    OdpowiedzUsuń

Każdy pozostawiony komentarz to balsam na moją duszę. Toteż za każdy serdecznie dziękuję i zapewniam, że czytam je z uwagą i staram się nie pozostawiać ich bez odpowiedzi.