Godzina W - 1 sierpnia 1944 - wspomnienie.)

                          "W gruzach Warszawy zginął kwiat najlepszej młodzieży całego pokolenia. Tysiące polskich dziewcząt i chłopców, słabo uzbrojonych, z niebywałą odwagą i niebywałą ofiarnością, wbrew ogromnej przewadze wroga, porwały się na próbę wyzwolenia stolicy spod niemieckiej okupacji, dając świadectwo prawdzie, że wolność jest cenniejsza niż życie.Ponieśli klęskę,  wielu z nich zginęło, inni poszli na poniewierkę, do niemieckich obozów czy na emigrację, a ci, którzy zostali w kraju lub wrócili do niego po wojnie, zaznali więzień nie tej Polski, o którą walczyli. A przecież to to z  ich ofiary wyrosła siła, która pozwoliła naszemu narodowi przetrwać następne ponure półwiecze, a głęboko w sercu i umysłach zakorzenione pragnienie wolności mogło przemienić się w rzeczywistość."   -    To słowa  Jerzego Turowicza, nieżyjącego już  dziennikarza i publicysty, redaktora naczelny "Tygodnika Powszechnego". Kawalera Orderu Orła Białego. Słowa te zacytował Maciej Pawlicki w swym artykule w tygodniku "SIECI".